Fuckmeenow98 was een vrouw. Fuckmeenow98 mocht niet schreeuwen. Fuckmeenow98 mocht niet bewegen, behalve dan mank gaan. Als Fuckmeenow98 haar arm bewoog, betekende dat verkrachting en als ze opstond, werd ze weer verkracht. Wat had Fuckmeenow98 gedaan? Wat had ze meegemaakt? Haar wereld was ingestort. Maar er was een ander deel van haar dat aan het huilen was. Het was niet van de pijn maar van de angst. In haar ogen was er verwarring, schaamte, leegte, angst. Haar angst was nu in haar kern doorgedrongen en Fuckmeenow98 huilde om een onkenbare reden. Het was als een hartzeer en wanhoop. Angst scheurde uit haar borst, niet omdat haar lichaam pijn deed, maar vanwege haar zelfhaat. Toen de man haar optrok en haar spijkerbroek afscheurde, voelde hij geen angst maar macht. Hij was een man, machtig en superieur. Aan het eind van de dag keek hij haar aan en zei: "Zou je je slipje niet uit willen doen?" En voor alles wat Fuckmeenow98 deed, wilde ze meegenomen worden, want ze had geleerd dat hij haar niet alleen kon gebruiken, hij kon doen wat hij wilde. Hij deed haar slipje uit. Hij knielde voor haar, nam zijn lul en toen begon hij haar langzaam te neuken. . .
