Xnicetitsx kon goed opschieten met de mannen, vooral vanuit een onschuldig geestelijk oogpunt. Xnicetitsx was erg jong en verliefd op hem, en verwachtte nooit iets van hen. Het kon allemaal gebeuren omdat de arbeider een voorkeur voor haar had. Xnicetitsx had een man gevonden die haar leuk vond en nam haar mee zoals hij wilde. Ondanks dat hij dit allemaal van plan was, had Xnicetitsx kunnen proberen om terug te vechten als de taak zwaar was, maar ze kon zich er niet toe brengen om dit te doen. Hij moest presteren zoals bevolen, en Xnicetitsx had het gevoel dat zijn lul zijn mannelijkheid in zich opnam terwijl hij streelde. Er was nooit enige aarzeling van zijn kant als het ging om het vervullen van zijn geliefde meesteres. Wat kon hij nog meer voor haar doen dan haar te geven wat ze wilde? Het duurde vele jaren voordat Xnicetitsx in staat was haar te geven wat ze hem niet kon geven. Het meisje verloor vele jaren, zowel fysiek als mentaal, in een psychiatrische inrichting, toen haar geestelijke toestand brak en Xnicetitsx onder de invloed van haar neef viel. De dokter merkte op dat Xnicetitsx leed aan een bipolaire ziekte en een paranoïde schizofreen was. Op een keer werd Xnicetitsx plotseling ziek en werd hij met spoed naar een psychiatrische afdeling gebracht. De artsen namen haar op en Xnicetitsx ging naar een ziekenhuis in het naburige Ujpest. Ze was zo achteruitgegaan en had de hoop verloren dat Xnicetitsx ooit weer gezond zou worden. .
