Pastelita begon haar binnenin mij te slaan, tegen mijn bekken aan te gaan en haar voorband langs de kruin van mijn wervelkolom te duwen. "Je bent zo verdomde strak, dat ik niet al je dingen in me kan passen!" Haar waanzinnige stoten sloegen de wang in me met roekeloze overgave, rommelen met zichzelf om mijn evenwicht te herstellen. Ik gromde van de pijn toen ik haar omhoog trok en haar karretje aan de kant liet staan. Mijn lul, vol met zuster Enema's billenkoek en constipatie, begon woedend te spartelen en proefde de twee smeerlapjes in mijn mond toen ik ging zitten om haar kont te vullen. Een lage grom ontsnapte aan mijn keel en greep zich vast aan de strap-on als een prikkelbaar huisdier. "Neem het allemaal in!" Ik gromde, en probeerde me met mijn handen uit haar handen te wurmen. Pastelita was nooit traag om me te straffen voor het feit dat ze eerder tegen me sloeg. Mijn lul knalde steeds weer, mijn gevoel van ongemak groeide uit tot ondraaglijke hoeveelheden. Zuster Enema sloot de achterkant van haar koffer af, stootte zich af en kwam naar me toe. "Hoe voelt dat? Krijg je er een goed beeld van? Misschien is het een meisjeslul!" Pastelita gooide me een handdoek op, die ik prompt heb afgeveegd. "Het is niet grappig, zuster! Ik ben al vier dagen weg en het maakt me nog steeds kwaad.
