Sheesh, dat was snel. Als het ding niet zo lang geleden voorbij was geweest, zou ik dat misschien wel gedaan hebben. Maar zoals het was, herinner ik me dat ik dacht dat ik hier weken op zou moeten wachten. Als het nu niet zou gebeuren, zouden het dagen zijn, misschien een week op zijn best. Er kon die dag zoveel gebeuren. Zelfs toen ik daar stond, in het zicht van hem, moest ik vechten tegen de drang om te stoppen met wat ik aan het doen was, en mijn hand over de band te laten glijden. Dus, vanaf het begin wist ik dat dit iets anders zou worden. Want voor mij, en waarschijnlijk voor de meeste vrouwen, was het dat ook. Een groot, krachtig, krachtig gevoel. Zoiets had ik al lang niet meer gevoeld. Mijn man had het me niet kunnen aandoen, maar zijn daden lieten wel zien hoe hij wilde dat ik zijn strapon beleefde en dat hij mijn gewillige, enthousiaste lul werd. Er was niets wat hij had kunnen zeggen of doen waardoor ik het niet had kunnen doen. Dus, nu ik met mijn nieuw gevonden speelgoed speel, kan ik het niet helpen om terug te denken aan wat zijn woorden die ochtend waren en wat ze voor mij betekenden.
