Ze keek positief vernederd naar de gedachte dat Xalexax nu voor mij verloren was. "Hij had gelijk. Hij had gelijk. "Xalexax keek me op en neer, hard, met zeer langzame bewuste bewegingen, alsof hij praatte. "Wees niet zo. Maar dat heeft hij nooit gedaan. Hoe had ik dat kunnen weten? Ik was zo impulsief en onvoorzichtig. Ik dacht dat ik zoveel wist over het feit dat ik een hoer was. "Je vond het zo leuk, nietwaar?" Zoals de stripper, de prostituee die je om geld smeekte terwijl je het slettenmasker droeg?" "Dat deed ik. Maar dat heb je nooit gehoord? Geen enkele man zou een hoer willen die zomaar om geld vraagt. Zou een man? Ik moest denken aan een naamloze en gezichtsloze minnaar in mijn hotelkamer. "Wat hij zei over die tijd, over hoe hij je een aanbod wilde doen dat hij niet kon weigeren. Ik dacht dat ik het begreep. Dat deed ik niet. Ik dacht dat ik het wist. "Ik weet het niet. "Xalexax schudde haar hoofd. "Ik wist het niet. Ik wist alleen dat ik graag werd aangeraakt. "Ik zat terug in de stoel en staarde naar haar lichaam in absolute bewondering. Ik wilde het niet weten, maar dit was de naakte waarheid, en wat ik het leukste vond was dat je het tegen me wist en kon gebruiken. "Ik vond het beter op deze manier. .
