Arletnoa skręciła się pod drażniącym spojrzeniem Johna, robiąc mu rumieńce i pocierając się do orgazmu, gdy jej ciało uderzało w rytm jego dłoni o jej łechtaczkę. Arletnoa dała miękki chichot na jej drgający kształt i powolność do kulminacji, szepcząc cicho do ucha, "Świetnie się spisałaś. Źródło podniecenia w tobie też jest całkiem niezłe. " Arletnoa od początku wiedział, że John czerpał inną przyjemność z bycia przyjemnym dla niej, i obiecał jej, że nie opuści pokoju, dopóki ona go nie zadowoli. Kiedy zepchnął ją z powrotem na poduszkę, Arletnoa zamknął jej oczy i odmówił myślenia o czymś innym, niż tylko o tym, by mu się podobać. Z jej ust wypłynął niski jęk frustracji, ale Arletnoa po cichu ją uspokoił, "Wszystko jest w porządku. Po prostu się zrelaksuj. Jestem tu, by pomóc. Zostań tu trochę dłużej. Możemy porozmawiać, kiedy wyzdrowiejesz. Zostańcie tu. Wrócę do kuchni i będziemy mogli porozmawiać razem. Potem będziesz bardziej otwarty z rodziną na swoje preferencje seksualne, a ja zrozumiem, jak bardzo jest to dla ciebie ważne. Nigdy nie będę próbował niczego na ciebie wymuszać, nawet jeśli będziesz się upierał, że chcesz mieć stałą pracę. Zostawię to tobie, abyś mogła sama dokonywać wyborów. Musicie zdecydować, czy chcecie, żebym wam pomógł, czy tylko wysłuchał waszych próśb o pomoc. " Z tym, Arletnoa stał i wrócił do kuchni, gwiżdżąc do siebie. .
