Ze kwam eerst, neukte me, kuste mijn tong tot ik naar lucht hapte en toen ging Melanien op me neer en sloeg met volle kracht op mijn kont, met zijn lul in mijn kont. Toen kwam ik recht in haar mond terecht. Ik was in totale zintuiglijke overbelasting, in mijn wereld was ik in totaal genot, maar out of the box, in de DILD, voelde ik niets, zelfs geen genot. Ik kon me niets herinneren, ik kon niets voelen. Ik zag mijn geliefden, praatte met ze en toen kon ik niets meer horen, niets meer. Ik begon te schreeuwen, maar haar mond sloot me op, het was alsof Melanien mijn laatste ademtocht aan het wegzuigen was, het moment was voorbij, het enige wat ik nog had was het massale orgasme in mijn mond, het pijnlijke, kloppende, onbeschrijfelijke gevoel in mijn keel, en meer dan wat dan ook kon ik haar niet meenemen, kon ze nauwelijks bewegen of spreken. Ik had geen idee wat er aan de hand was, het visioen nam een vreselijke wending en we zaten aan het plafond. Opnieuw bevond ik me in een wereld van pijn en plezier, maar om een of andere reden was ik overweldigd, ik was te moe en zodra we de grond raakten stortte ik in, voor de ogen van mijn man, op de grond. Melanien was bedekt met sperma en hield me vast terwijl ik in tranen van de pijn en de angst wegliep van deze enge droom die me voor iets veel ergers zorgde dan waar ik in het echte leven mee te maken had. Precies hetzelfde gebeurde een paar weken later toen ik weer een DILD kreeg. .
