Nie mogła przyznać, że Xaliceme naprawdę podobał się ten pomysł w tym momencie. Że Xaliceme podobał się mój podjudzanie jej i spełnianie jej fantazji. Nie było sposobu, aby Xaliceme mogła przyznać się do prawdy. Nie potrafiła przyznać się do tego, co Xaliceme robiła w tej chwili. Nie ma mowy. Xaliceme wiedziała, że to było złe. Ale Xaliceme musiała to zrobić, prawda? Nie można było temu zaprzeczyć. Musi się jakoś nauczyć cieszyć, bo inaczej Xaliceme nigdy nie będzie w stanie zrealizować swoich fantazji. Wstyd przyznać, że to było złe, zmusił ją do kontynuowania. Xaliceme nie mogła od tego uciec. Xaliceme nie chciała, oczywiście. Dlatego Xaliceme robiła to raz za razem, aż mogła od tego uciec. Robiła to teraz, aby spełnić fantazję, ponieważ Xaliceme wiedziała, że nigdy nie zaakceptuje tego, co już miała. Nigdy nawet nie przyznała by się do tego, że błędem było dać sobie kutasa w swojej cipce. Skąd Xaliceme mogła wiedzieć, jak bardzo się myliła? Pomysł, aby dać sobie kutasa w cipce, podczas gdy uczucie przyjemności, że wzwód przyniósł z nim uczynił ją dreszczem. Xaliceme zawsze urodziła się dziewczynką i nigdy tak naprawdę nie miała doświadczenia seksualnego, aby docenić, że coś innego było możliwe, coś tak naturalnego jak potrzeba penisów. .
